Yerel pazarın işletmenin ürün ve hizmetleri bakımından doygunluğa ulaşması ve yeni üretim teknolojilerini uygulamak için dış

piyasalarda daha uygun koşulların bulunması; işletmeleri yeni pazarlar aramaya, dolayısıyla uluslararasılaşmaya yöneltmektedir. Bu

amaçla yapılan yatırımlara “taarruz yatırımları” denilmektedir.

Firmaların pazar paylarının diğer firmalar tarafından tehdit edilmesi durumunda, işletmenin kârlılığını sağlamak ve varlığını korumak için uluslararasılaşma kaçınılmaz olmaktadır. İşletmenin varlığını koruma amacıyla yapılan yatırımlara “savunma yatırımları” adı verilmektedir.

Bazı ürün ve hizmetlerin uluslararası piyasada rekabet edebilirliği yüksektir. Petrol, madencilik, organik ürünler, elektronik ürünler gibi. Dolayısıyla bu tür sektörlerde faaliyetler işletmeleri kolaylıkla uluslararasılaşmaya itmektedir.

İşletmelerin kârlarıyla üretim maliyetleri arasında ters bir ilişki olduğu için, işletmeler kârlarını artırmak için maliyetlerini düşürme gereği duyarlar. Gelişmiş sanayi ülkelerinde işçi ücreti ve sosyal hak giderleri yüksektir. Bu nedenle gelişmiş ülkelerin firmaları

gelişmekte olan veya az gelişmiş ülkelerin piyasalarına düşük işgücü maliyetlerinden ve uygun yasal imkânlardan yararlanmak için uluslararasılaşma gereği duyarlar.